Tarep

De term ‘Spiritueel narcisme’ kwam ik onlangs op Twitter tegen (in verwijzing naar een artikel in Psychologie Magazine meen ik). Ik had daar meteen een beeld bij. Van die mensen die ik op Facebook keer op keer zie posten dat ze zo ‘zen’ bezig zijn met verhalen over meditatieweekenden, mindfullness, wandelingen in de natuur en plaatjes met spreuken en foto’s van Boeddhabeelden. De paradox van het vinden van rust in jezelf en de behoefte om dat vooral aan anderen te laten zien. Net zo tegenstrijdig als dat ik mezelf wel eens hardfietsend, want laat, onderweg naar een yogales vind “want yoga onthaast zo lekker” (niets menselijks is mij vreemd).

Toch is daar blijkbaar niets mis mee. Want als ik kijk naar de reacties op die ‘zen’ berichten, dan gaan die toch vooral over de inhoud. Meestal in woorden als ‘wat ben jij toch een mooi mens’. Of ‘respect voor hoe jij in het leven staat’. En uiteraard heel veel ‘likes’. Maar de paradox, die wordt dus niet herkend.

Een ander voorbeeld: van die mensen die heel veel praten en dan vooral over zichzelf. Ze vertellen dat ze coach zijn of dat minstens willen worden. Ze vertellen uitgebreid over hoe ze er zijn voor anderen en hun begaanheid daarmee. En dat ze ‘in contact zijn’ zo belangrijk vinden. Terwijl ze volledig in zichzelf opgaan zonder op te merken of de luisteraar aangehaakt blijft. En er wordt totaal voorbijgaan aan wat een ander zegt door op alle tekst van de ander als haakje te gebruiken om een eigen verhaal te vertellen. Maar ook hier wordt er weer ademloos naar ze geluisterd. En onthoud men de inhoud van deze blijkbaar interessante persoon, die veel voor iemand doet en voor andere klaar staat. Niet omdat ze dat erváren, maar omdat ze dat hóren. Van de persoon zelf.

Theorieën zeggen dat iemand pas geloofwaardig als de inhoud klopt met het gedrag. Goede communicatie zit niet alleen in horen wat iemand zegt, maar ook de toets of het klopt met wat en hoe iemand doet. Maar blijkbaar is dat lang niet altijd nodig om je verhaal over te brengen en om aandacht te krijgen. Als je maar regelmatig post op sociale media en vaak genoeg aan het woord bent over jezelf, maakt het eigenlijk niet zoveel uit of het klopt met je gedrag.

Dat vind ik dus, als iemand die over het algemeen meer luistert en vragen stelt dan vertelt en aandacht vraagt, nog een ingewikkelde.